De vier Bell-basistoestanden, ook bekend als Bell-toestanden of EPR-paren, zijn een set van vier maximaal verstrengelde kwantumtoestanden die een belangrijke rol spelen in kwantuminformatieverwerking en kwantumteleportatie. Deze toestanden zijn vernoemd naar natuurkundige John Bell, die een belangrijke bijdrage leverde aan ons begrip van kwantummechanica en verstrengeling.
De vier Bell-basistoestanden kunnen als volgt worden uitgedrukt:
1. Bell-status |Φ⁺⟩: deze status is een superpositie van twee qubits, waarbij de eerste qubit de status |0⟩ heeft en de tweede qubit de status |0⟩ of |1⟩ heeft. Wiskundig kan het worden weergegeven als |Φ⁺⟩ = (|00⟩ + |11⟩)/√2.
2. Bell-status |Φ⁻⟩: vergelijkbaar met de |Φ⁺⟩-status, is de |Φ⁻⟩-status ook een superpositie van twee qubits, maar met een faseverschil. De eerste qubit heeft de status |0⟩ en de tweede qubit heeft de status |0⟩ of |1⟩. Wiskundig kan het worden weergegeven als |Φ⁻⟩ = (|00⟩ – |11⟩)/√2.
3. Bell-status |Ψ⁺⟩: in deze status heeft de eerste qubit de status |1⟩ en de tweede qubit de status |0⟩ of |1⟩. Wiskundig kan het worden weergegeven als |Ψ⁺⟩ = (|01⟩ + |10⟩)/√2.
4. Belstatus |Ψ⁻⟩: Net als de |Ψ⁺⟩-status heeft de |Ψ⁻⟩-status een faseverschil. De eerste qubit heeft de status |1⟩ en de tweede qubit heeft de status |0⟩ of |1⟩. Wiskundig kan het worden weergegeven als |Ψ⁻⟩ = (|01⟩ – |10⟩)/√2.
Deze vier Bell-basistoestanden zijn vanwege hun unieke eigenschappen belangrijk bij de verwerking van kwantuminformatie en kwantumteleportatie.
Ten eerste zijn de Bell-toestanden maximaal verstrengeld. Verstrengeling is een fundamentele eigenschap van de kwantummechanica, waarbij de toestanden van twee of meer deeltjes zodanig gecorreleerd raken dat de toestand van het ene deeltje niet onafhankelijk van de andere kan worden beschreven. De Bell-toestanden zijn bijzonder omdat ze de maximaal mogelijke mate van verstrengeling tussen twee qubits vertegenwoordigen. Deze eigenschap maakt ze waardevol voor verschillende kwantuminformatietaken, zoals kwantumteleportatie, kwantumcryptografie en kwantumcomputing.
Ten tweede worden de Bell-toestanden gebruikt bij kwantumteleportatie. Kwantumteleportatie is een protocol dat de overdracht van een onbekende kwantumtoestand van de ene locatie naar de andere mogelijk maakt, zonder het kwantumsysteem zelf fysiek te verplaatsen. In dit protocol delen de zender en ontvanger een paar verstrengelde qubits in een van de Bell-toestanden. Door bepaalde metingen uit te voeren op hun respectievelijke qubits en de meetresultaten te communiceren, kan de zender de kwantumtoestand doorgeven aan de ontvanger. De ontvanger kan vervolgens de oorspronkelijke kwantumtoestand reconstrueren met behulp van de ontvangen meetresultaten en de gedeelde verstrengelde toestand. De Bell-staten dienen als de belangrijkste hulpbron bij kwantumteleportatie, waardoor de getrouwe overdracht van kwantuminformatie mogelijk wordt.
Om het belang van Bell-statussen bij kwantumteleportatie te illustreren, kunt u een voorbeeld bekijken waarin Alice een onbekende qubit-status naar Bob wil teleporteren. Als Alice en Bob de |Φ⁺⟩ Bell-status delen, kan Alice een gezamenlijke meting uitvoeren op de onbekende qubit en haar eigen qubit. Door de meetresultaten naar Bob te sturen, kan hij de juiste kwantumpoorten op zijn qubit toepassen om de oorspronkelijke onbekende toestand te reconstrueren. Dit proces is gebaseerd op de verstrengeling en correlatie tussen de twee qubits, die wordt vastgelegd door de Bell-toestand.
De vier Bell-basistoestanden, namelijk |Φ⁺⟩, |Φ⁻⟩, |Ψ⁺⟩ en |Ψ⁻⟩, zijn belangrijk bij de verwerking van kwantuminformatie en kwantumteleportatie vanwege hun maximaal verstrengelde aard. Deze toestanden dienen als een waardevolle hulpbron voor verschillende kwantuminformatietaken en maken de getrouwe overdracht van kwantumtoestanden in kwantumteleportatieprotocollen mogelijk.
Andere recente vragen en antwoorden over EITC/QI/QIF Quantum Informatie Fundamentals:
- Is de kwantum-Fouriertransformatie exponentieel sneller dan een klassieke transformatie, en is dit de reden waarom het moeilijke problemen oplosbaar kan maken voor een quantumcomputer?
- Wat betekent dit voor qubits met gemengde toestand die onder het oppervlak van de Bloch-bol gaan?
- Wat is de geschiedenis van het dubbelspleetexperiment en hoe verhoudt het zich tot de ontwikkeling van de golfmechanica en de kwantummechanica?
- Zijn amplitudes van kwantumtoestanden altijd reële getallen?
- Hoe werkt de kwantum-negatiepoort (kwantum NOT of Pauli-X-poort)?
- Waarom is de Hadamard-poort zelfomkeerbaar?
- Als je de eerste qubit van de Bell-toestand meet in een bepaalde basis en vervolgens de tweede qubit meet in een basis die over een bepaalde hoek theta is gedraaid, is de kans dat je projectie op de overeenkomstige vector verkrijgt dan gelijk aan het kwadraat van sinus van theta?
- Hoeveel bits klassieke informatie zouden nodig zijn om de toestand van een willekeurige qubit-superpositie te beschrijven?
- Hoeveel dimensies heeft een ruimte van 3 qubits?
- Zal de meting van een qubit zijn kwantumsuperpositie vernietigen?
Bekijk meer vragen en antwoorden in EITC/QI/QIF Quantum Information Fundamentals

